🖍 جمع آوری و ترجمه : اسماعیل دهقانی
📉 شرکت :پتروشیمی پردیس
📆 هجدهم خرداد 1398
در این پژوهش، پیرامون تاثیر فرایند کاهش ظرفیت بخش اوره مذاب (با در نظر گرفتن مدت زمان و مقدار کاهش ظرفیت) بر روی پارامترهای مهمی که می توانند بر روی مدت زمان کارکرد نرمال بخش گرانول اثرگذار باشند، بحث و بررسی شده است.
کارکرد سنتز با ظرفیت بالاتر از حد مینیمم در زمان شستشوی بخش گرانول، منجر به افزایش سریع لول تانک اوره می شود. این افزایش لول به معنی افزایش زمان ماند محلول اوره در تانک تا زمانی که مجددا به گرانولیتور تزریق شود خواهد بود. بر اساس آنالیز آزمایشگاهی داده های واقعی، بیوره موجود در اوره مذاب، مخصوصاً در ساعات پایانی تخلیه تانک به سرعت تا 0.49 wt% افزایش می یابد در حالی که میزان مجاز کمتراز 0.4 wt% می باشد. این اختلال در ترکیب محلول اوره که معمولاً بعداز 72 ساعت اتفاق میافتد را می توان با تغییر در بخش LP واحد اوره نرمال کرد.
اگر تقریباً تمام پارامترها را ثابت نگه داریم و طول مدت کارکرد نرمال بخش گرانول را تنها با نحوه و میزان کاهش ظرفیت بخش اوره مذاب مقایسه کنیم، مشخص می شود که لول تانک از 55% به 75% افزایش یافته و نهایتاً منجر به افزایش زمان تخلیه تانک از 83 ساعت به 117 ساعت می شود. این مهم می تواند طول مدت کارکرد نرمال بخش گرانول را تا 40% کاهش دهد. از طرفی نیز اگر به جای اینکه ظرفیت سنتز را تا 80% کاهش دهیم، آنرا به مدت 5 ساعت در ظرفیت 95% و در مدت مشابه حفظ کنیم، می توان حدود 50% از کاهش سالیانه تولید اوره کاست که این خود یک درآمد فوق العاده برای شرکت به حساب می آید.
در نتیجه نهایتا این تحقیق پیشنهاد می کند فرایند کاهش ظرفیت را با توجه به سه فاکتور مهم زیر، بهینه شده کاهش دهید: تولید بیشتر اوره سالیانه؛ ناحیه مطمئن برای سطح مایع تانک اوره و افزایش زمان کارکرد بخش گرانول به هنگام شستشو.
میتوانید این مقاله از لینک زیر دریافت کنید
.
از همکاران خود دعوت کنید تا در وبسایت ما عضو شده و از طریق ایمیل Ammoniaurea.ir@gmail.com و یا از صفحه اصلی سایت و گزینه ارسال مقالات، مقالات خود را برای ما بفرستید تا در این سایت به نام خودتان متنشر شود.
