ارتقای سطح ایمنی کارخانه اوره شرکت پتروشیمی شیراز با کاهش هوای پسیویشن (هوای غیر فعال سازی )

چکیده

شرکت پتروشیمی شیراز از سال 1362 با ظرفیت تولید 1500 تن اوره به روش استریپینگ دی اکسید کربن تحت لیسانس شرکت استامی کربن در نزدیکی شیراز در ایران، اقدام به راه اندازی کارخانه تولید اوره کرد. در اوایل سال 2003 شرکت پتروشیمی شیراز ( SPC ) پس از کسب تجربه موفق در نصب راکتور اوره با سینی های با بازده بالا از جنس سافورکس ، اولین استریپر با جنس سافورکس در جهان  را نصب کرد. کندانسور کاربامات فشار بالا در مجتمع شیراز از جنس استنلس استیل BC.05 ، ساخته شده است. پتروشیمی شیراز اولین فرصت را برای کاهش مقدار اکسیژن در دی اکسید کربن از حالت نرمال 0.6 درصد حجمی به 0.3 درصد حجمی به دست آورد . استامی کربن و پتروشیمی شیراز توافق کردند که یک آزمایش  سطح اکسیژن پایین را انجام دهند. تنها دلیل اضافه کردن اکسیژن، پسیو کردن ( جلوگیری از خوردگی فلز ) استنلس استیل در تماس با محیط فرآیندی در بخش سنتز فشار بالا ( HP ) است. با داشتن یک استریپر از جنس سافورکس و همچنین پول کندانسور از جنس BC.05 ، اکسیژن کمتری برای پسیویشن مورد نیاز است. پایین آوردن سطح اکسیژن در یک کارخانه تولید اوره منجر به بهبود سطح ایمنی فرایند می شود. هدف نهایی این است که یک واحد تولید اوره بدون اکسیژن عمل کند که ذاتا بی خطر است. لازمه این کار آن است که تمام تجهیزات از جنس سافورکس ساخته شده باشند . کاهش سطح اکسیژن همچنین منجر به مزایای متعدد دیگری مانند مصرف انرژی کم تر و نیاز به سرمایه گزاری اولیه کم تر می شود. آزمایش سطح اکسیژن پایین در شرکت پتروشیمی شیراز ( SPC ) نقطه عطفی برای تحقق یک واحد اوره بدون اکسیژن و در نتیجه فرایند ذاتاً بی خطر است. این مقاله نتایج تست سطح اکسیژن پایین در پتروشیمی شیراز را هم از دیدگاه فرآیند و هم از دیدگاه خوردگی نشان می دهد. تست سطح اکسیژن پایین هیچ افزایشی در خوردگی در بخش سنتز HP نشان نداد. مزایای فرآیندی مشاهده شده عبارت بود از : افزایش درصد تبدیل مواد در رآکتور، مصرف بخار کم تر در استریپر فشار بالا ( HP Stripper ) و انتشار آمونیاک کم تر در مسیر خروجی واحد. هیچ محدودیتی برای پتروشیمی شیراز برای راه اندازی واحد در 0.3 درصد حجمی اکسیژن وجود ندارد.